Skip gloeit gauw. Voor de nacht heeft hij dubbele bedjes zodat hij telkens kan overstappen. Beide
zijn gepositioneerd tegen het voeteneinde van onze boxspring. Een luxe
loungekussen om in een weg te zinken en een flexibele mand met zachte
beschermende rand waar de kin op kan rusten. In ons nest wil hij niet vanwege
het gewoel. Zou er slechts één ligplek beschikbaar zijn dan hoor je afwisselend
knorrig gebonk (Skip laat zich op het parket vallen) en gerieflijk gedraai
vergezeld van opgetogen instemmend gehum. Of een zachte bons omdat hij zich bij
het verliggen (op zijn andere zij rollen) expres van het kussen buitelt.
Al langere tijd was ik van plan om een vergelijkend warenonderzoek doen. Welk type staat hem het meest aan: een mand, matras of kussen. En heeft hij een voorkeur voor kleur of materiaalkeuze. Nu we vanwege zomerse waarden tijdelijk ons slaapameublement hebben verplaatst naar een koelere kamer, ligt de stenen vloer bezaaid met een fleurig oranje mand, het XL kussen, een schuimmatras met fleece cover en matjes. Skip hopscotched van nummer een, naar twee, naar drie en terug. Hij opteert onomstotelijk voor het katoenen loungekussen. Mooi meegenomen zo’n informatie.
NB Een hond krijgt van
op een meedogenloze plavuizen of houten ondergrond liggen lelijke kale
eeltplekken op de ellebogen. Bovendien zijn een harde basis en tocht funest
voor de gewrichten (op oudere leeftijd).