Planten volgen de cyclus van de seizoenen. Eerst was er de overhangende vlier van de buurtuin die elke juni een onwelriekende scherpe stank verspreid. In juli staat de kamille verstopt in een veld dat gedomineerd wordt door koolzaad. Als Skip zich er doordouwt, overheerst het weldadig zuiverde boeket van het helende kruid. Herkenbare geuren van bekende flora.
Skip volgt een mierenstrip over een berk die lang geleden het loodje heeft gelegd. De colonne van zwarte bosmieren is ijverig aan het werk. We kunnen er niet plaatsnemen zonder aangevallen te worden. Een voortvluchtig parfumpufje als uit een verstuiver gepompt. Het ruikt ouderwets naar bronzende etherische olie van Ambre Solaire. De ingrediënten die ons doen denken aan zomer, zon, zee, en zand. De aangelengde bubbel is zeldzaam en alleen op hete zomerse dagen waar te nemen. We kunnen de vervoerder van het bedwelmende aroma maar niet achterhalen.
Met onverdund
enthousiasme steekt Skip zijn snufferd in de lucht. Onze neuzen nemen
proefmonsters van al het bloeiend groen in de directe omgeving. We doen als
honden: aan alles wordt gesnoven. Skip oriënteert zich op een lila bolletje van
het bergamotkruid: Nee, meer Italiaans dan Spaans. Ik had graag de credits aan
Skip gegeven, maar het was W. die met de onvermengde zweem van geel walstro
hoogstwaarschijnlijk het mysterie heeft opgelost. Of is het toch het smeltende
hars van naaldbomen?