Avondrood en sluierbewolking. Signalen dat er een weerswisseling op komst is. Voor nu genieten we van een opvallend zwoele herfstavond. Skip de hond schrijdt hijgend vooruit. We zijn koud van start of kooikerhond Josh en diens maatje P. vergezellen ons. Met de meegenomen camera probeer ik Josh en Skip samen op de foto te vereeuwigen, wat geen sinecure is. Josh draagt onvermoeibaar stokjes en takkenbossen aan die hij voor ons wil apporteren. Skip maakt door het genoeglijk gekeuvel gebruik van onze onoplettendheid door een record aan schapenkeutels van de bodem te schrapen. De winden (losse flodders) zorgen er misschien later voor dat de op handen zijnde storing een andere richting wordt opgeblazen. Dat zou mooi zijn.
In het schemergebied
wanneer P. net afscheid wil nemen, probeert Skip ertussenuit te knijpen. Dat
vraagt om acute preventiemaatregelen. Een samenloop van omstandigheden als er
tegelijk kennissen met hun collies Scotty en Kyra opduiken die we lang niet
gezien hebben. In de drukte zijn Josh en P. die zijn glimmende bolide op een
eerdere parking heeft staan dan wij, al afgezwaaid. We roepen nog na: ‘Dag
Remi. Dahag’. Want een beetje opzijgezet en allenig op de wereld voelde hij
zich wel. De overgeblevenen voltooien de wandeling dankzij nog meer praatjes in
het donker. Het levert met flits geen spectaculaire nachtelijke plaatjes op.
Wel woei er een frisse wind.
.JPG)
.JPG)