In de afgelopen decennia hebben we hem nog nooit in levende lijve
mogen ontmoeten. Skip neemt een afkorting en verdwijnt in het bos. We
besluiten hem via een omweg over het wandelpad te volgen. Midden op de
officiële oversteek langs het ruige grasland vertrappen we bijna een vlijtig
gevlochten mandje met vier bruin gespikkelde eitjes van de zeldzame
veldleeuwerik: een kunstwerkje van vernuft. We merken het pas aan de zenuwachtige helikoptermoeder. Haar noten met het schrille geluid
buitelen terecht over elkaar heen. Skip kijkt om waar we blijven. All right,
we maken ons al uit de voeten. De veldleeuwerik had beter meer tijd kunnen
steken in het scouten van een geschiktere locatie. Deze gesubsidieerde vogelsoort schijnt met
uitsterven bedreigt. Iedereen begrijpt waarom.
uit de bundel: Kluif (2013) door Cela den Biesen