‘Gekruid en
puur natuur’ prijkt er op de banner tegen de gevel van het infocentrum bij het
aangelegde Limburgse landschap. Een pittige kraai op de parkeerplaats van het hondenbos die door
een vaste bezoeker wordt gevoerd, landde op de dakrail van onze auto. Hij werd
opdringerig toen we uitstapten. Dat krijg je ervan: scheve verhoudingen door
inmenging in de natuur. Marterachtigen hielden zich op bij het dode hout in het
perceel langs het authentieke korenveld met klaprozen, kamille en een zeldzame
korenbloem. Eekhoorns die zich doorgaans thuis voelen in hoge boomkruinen,
verbleven nu op de grond tussen bramenstruiken en brandnetels. Muizengepiep in
het hoge bloeiende gras. Skip cruisete zonder zich door dat alles te laten
storen, door een witte en paarse bloemenzee van klaver, lupines, vlier, walstro
en ragfijn fluitenkruid. Pluis, bloesem, stof, zaad lieten los en landden op
Skip: gekruid en puur natuur. Zou daar de slogan op slaan?
uit de bundel Bezige Bu (2015)
.JPG)
